Een nieuwe groep (willekeurig welke cursus of opleiding) start altijd met een rondje om kennis te maken. Wij vertellen wat achtergrondinformatie over de FSA, de docenten stellen zich voor en daarna zijn de deelnemers aan de beurt.

Omdat we in kleine groepen werken (max 8) nemen we daar even de tijd voor, want iedereen komt altijd met een verhaal. Sommige verhalen zijn prachtig, sommige ontroerend en soms is een verhaal gewoon tenenkrommend pijnlijk.

Zo was er laatst iemand die met haar jonge paard was gekomen, ze wilde graag een betere band opbouwen en meer verschillende dingen kunen doen om hem te trainen zonder dat ze erop zat. Tot dan toe geen gekke dingen.

Maar toen kwam het. Ze had hem als 2-jarige gekocht en een plan gemaakt om professionele begeleiding in te schakelen omdat ze het allemaal goed wilde doen voor hem. Volgens de trainingsstal waarmee ze overlegde moest hij maar gauw beleerd worden, want z’n groot stoer paard kon je er dan beter ‘onder houden’. Hij was nog geen 3 jaar oud, maar dat kom prima.

Ik ga jullie besparen wat er allemaal mis is gegaan, maar het eindresultaat is een verdrietige eigenaar en een jong paard dat geen idee heeft wat er mis is gegaan. En nu zat deze dame bij ons in de lesruimte, te hopen dat ze al het verloren vertrouwen nog kon herstellen, zowel in haar paard als in mensen die beloven haar te willen helpen.

DIt is niet de eerste keer dat we zo’n soort verhaal horen, maar elke keer dat het weer gebeurt baal ik ervan dat er in 2022 nog zoveel mis gaat. Ik zeg niet dat wij altijd alles goed doen, maar we doen er alles aan om jonge paarden een basis mee te geven die ze voorbereidt op het leven als rijpaard. Ik zal in het kort schetsen hoe dat eruit ziet:

• We beginnen met loswerken, om af te stemmen hoe het paard omgaat met druk, communicatie en leiderschap. Het doel is controle over tempo en richting terwijl hij losloopt, een voor het paard natuurlijke manier van communiceren.
• In het grondwerk leert hij wijken voor fysieke druk. Een halster en leadrope worden gebruikt voor de oefeningen, waarbij het paard leert te gehoorzamen en vertrouwen in het werk aan de hand. Essentieel voor de latere begeleiding als er voor het eerst een ruiter op gaat zitten.
• Aan de dubbele lange lijnen leren we jonge paarden een rijtypische balans aan. Nageven, stelling, buiging, gedragenheid, teugelhulpen, en vooral ontspannen lopen met een bolle bovenlijn waarmee hij straks een ruiter kan dragen.
• Longeren gebruiken we om het paard fysiek sterker te maken, gehoorzaam te maken op stemcommando’s die we in het eerste rijden gebruiken en als afwisseling.
• Altijd een fysieke controle door een fysiotherapeut/chiropractor om te controleren of de wervelkolom vrij is van blokkades om het paard een goede eerste ervaring mee te geven.

Dit is best een klusje, en je kunt je voorstellen dat je zo 6-12 maanden verder bent voordat dit allemaal bevestigd is. Als we beginnen met 3 jaar is het paard dus al 4 voordat hij voor het eerst een ruiter hoeft te dragen, en een stuk sterker en verder opgeleid dan wanneer je daar maar een paar weken de tijd voor neemt. Absoluut niet fool-proof en ook wij kunnen problemen niet altijd voorkomen, maar wel heel vaak. Wist je trouwens dat het wetenschappelijk bewezen is dat de Freestyle trainingsmethode tot 70% minder stress oplevert tijdens het beleren? Je leest er alles over in dit artikel over het Welzijnsonderzoek.

De meeste mensen die bij ons komen om te leren denken al meer dan gemiddeld na over het welzijn van hun paard. Dit soort verhalen raakt ons, en houdt ons scherp om onze missie door te blijven zetten: kennis ontwikkelen en verspreiden waardoor mensen meer begrip krijgen voor het gedrag en de behoeften van paarden, om zo het welzijn van paarden te verbeteren.

Voor ons is momenteel het opleiden van instructeurs ons krachtigste middel, op deze manier kunnen we de meeste mensen bereiken. Voel jij je aangesproken en wil je daar een rol in spelen? Lees dan meer over de instructeursopleidingen, en wie weet zien we je binnenkort op de FSA!